Groningen speelt de hoofdrol in deze thriller. Zelf voel ik mij verbonden met Groningen, en ook de synagoge in de Folkingestraat heeft een plekje in ‘mijn stad’. Mijn vader (niet Joods) kwam er graag een kijkje nemen, ik koester nog altijd een ansichtkaart met het prachtige glas-in-loodraam.
Wanneer zij terugkomt van haar stage in Barcelona ontdekt ze een deel van haar familiegeschiedenis waar ze niks van af wist. Een geschiedenis die weer alles te maken heeft met de synagoge en diens voortbestaan. De grote vraag is of Juul op tijd de waarheid achterhaalt om het pand te redden. En niet alleen het gebouw is in gevaar, ook haar eigen leven en dat van vele anderen wordt bedreigd.
Het boek heeft me meegesleurd, ik had het in een mum van tijd uit. Wel vraag ik me af of het niet te veel ellende is voor nog geen 170 pagina’s. Zo is er ineens een ontvoering, die in mijn ogen niet van grote toegevoegde waarde is maar wel pagina’s inneemt die misschien gevuld hadden kunnen worden met het wel en wee van de ouders van Juul. Want hoe het met hen gaat is wat ik mij na het lezen van dit boek nog wel afvraag.
Aangezien ik binnenkort ook voor een periode huis en haard achter me ga laten, heb ik tijdens het lezen van De Judajaagster even gedacht aan de mensen die achterblijven. Dat zij maar niet zulke geheimen met zich meedragen en geen ander mens geworden zijn als ik terugkom.
De Judajaagster
Janneke Heimweg
Uitgeverij Palmslag