De winkels open op zondag in Groningen-stad. Dat kan. Het staat de in zondagsrust gelovende niet in de weg de eigen keuze te handhaven. Maar zijn er nog bezwaren of afwegingen van andere aard? Het bankstel dat ik op zondag koop, hoop ik tien jaar te gebruiken. Of ik het dus op zondag, op woensdag of een latere koopavond bestel, maakt helemaal niets uit. Dat geldt in vergelijkende mate voor een nieuwe broek, een vers kapsel of dagelijkse boodschappen. In mijn portemonnee is het zo dat geldt: één keer uitgegeven is één keer uitgegeven.
Ik geef de middenstanders in overweging eens na te gaan of dit henzelf tot meer uitgaven zou verleiden. Naar mijn mening houden kleine middenstanders eenzelfde omzet terwijl hun kosten (personeel en energie) oplopen. Het zal eerder de ketenwinkels als lid van een kapitaalkrachtiger groot-middenstander in de kaart spelen. Ergo de kleine solowinkel krijgt het lastiger. Verder staan de winkels in omliggende stadjes en dorpen nu voor dezelfde keuze. Want als zij dicht blijven en de recreatieve koopsporters toch naar de stad gaan voor winkelvertier, dan derven die winkels in de regio wel omzet. En dit terwijl veel van deze dorpszaken het al lastig hebben. Het zorgt voor winkelerosie in omliggende gemeentes.
Winkelzondagen tasten ook het verenigingsleven aan, dat zich voor een deel op de zondag afspeelt, omdat mensen op zaterdag voor ontspanning en sport geen tijd hebben, omdat zij dàn moeten winkelen. Willen de eetspullen vers zijn, dan komt er ook extra bezorgverkeer op de zondag. Wie stelt, dat dit zaterdag kan worden aangeleverd, verhoogt de vervoerskosten, en wie stelt dat boodschappenwinkels vriezers hebben, geeft aan dat dit dan net zo goed ook thuis kan gebeuren. Vrijdagavond of zaterdag inslaan en het eigen koel- of vriesvak gebruiken. Die staan toch al aan en bij minder gebruik wordt de energie dus ook minder benut en worden de stroomkosten relatief hoger.
Als de zondagse sportiviteit of wandeling wordt vervangen door een koopslenterzondag spelen we obesitas in de kaart. Ik kan mij verder voorstellen, dat er een verdringend effect komt naar de maandag, zodat winkels dan de hele dag dicht blijven. Een waterbedeffect. Een lege stad.
Een jaar heeft 8760 uur. We slapen gemiddeld zo’n derde van de tijd. Blijven er een kleine 6000 uren over. Een normale werkweek (behalve natuurlijk voor middenstanders) ligt op 1600 uur (200 dagen x 8 uur). Okay, met reistijden en zo, wordt dat 2000 uren.
Blijven over 4000 vrije uren per jaar. Haal daar nog eens 400 zondagsuren vanaf. Blijven er zo’n 3500 uren, meer dan 2x de werktijd, over. Is dat te weinig om doordeweekse boodschappen te doen? Bovendien hoe druk wordt het, beste winkeliers, op zondagen dat het flut weer is, en hoe vol als het strand- en tuinstoelenweer is? Ik zou er nog eens goed over nadenken. Op zondag bijvoorbeeld.
RSS-feed