Toneelrecensie, première 29 september, Stadsschouwburg Groningen, door Renee de Jonge.
Is het leven net zo vorm te geven als een kunstwerk? En kun jij dan, net als een kunstwerk, het eeuwige leven of nog liever de eeuwige jeugd bewaren? Met deze vragen worstelt de kunstenaar Dorian totdat hij een pact met de duivel in de vorm van kunstverzamelaarster Bambi sluit en zichzelf hiermee in de hel op aarde stort.
Het Noord-Nederland Toneel heeft met Dorian een prachtig kunstwerk afgeleverd dat op sommige momenten leeg aanvoelt, maar op andere momenten van het podium afspat.
Is het leven net zo vorm te geven als een kunstwerk? En kun jij dan, net als een kunstwerk, het eeuwige leven of nog liever de eeuwige jeugd bewaren? Met deze vragen worstelt de kunstenaar Dorian totdat hij een pact met de duivel in de vorm van kunstverzamelaarster Bambi sluit en zichzelf hiermee in de hel op aarde stort.
Het Noord-Nederland Toneel heeft met Dorian een prachtig kunstwerk afgeleverd dat op sommige momenten leeg aanvoelt, maar op andere momenten van het podium afspat.
Dorian is gebaseerd op het boek The picture of Dorian Gray van de Ierse schrijver Oscar Wilde. Waarin Wilde schreef over de high society van Londen wordt deze door theatermaker Coppens en schrijver Javier Barcala verruild voor de hedendaagse kunstwereld.
De jonge kunststudent Igor wil het eeuwige leven en door een mysterieus schilderij, geschilderd door zijn mentor/kunstenaar Ava Ravenstein, waarop hij zijn portret staat afgebeeld en de interesse van de kunstverzamelaar Bambi lijkt dat te lukken. Zij maakt hem tot Dorian, Dorian Gray. Maar gaandeweg verliest hij zichzelf in deze kunstwereld waarin hij eeuwig jeugdig blijft en de constante druk voelt om mee te blijven doen. De reflecties die hij heeft zijn indirect te koppelen aan de hedendaagse wereld waarin niet alleen aantrekkelijk maar vooral jong zijn, en blijven, een grote rol speelt.
Dit maakt Dorian een maatschappijkritisch stuk, maar zonder wijzende vinger. Nadat je de zaal uitloopt blijft het onderwerp van eeuwige jeugd toch knagen. Hoe ziet onze maatschappij eruit, welk rol speel ik daarin en wat laat ik eigenlijk van mezelf zien? Naast dat Dorian deze vragen doet opborrelen en nadenken over je eigen handelen en denken, is het ook een feest voor het oog. Met name de kostuums van kunstverzamelaar Bambi zijn een extravagant plezier om naar te kijken. Het toneel zelf blijft ook niet lang hetzelfde. Met kleine verschuivingen, opklappende vloerstukken en rijdende objecten creëert Coppens telkens een andere ruimte.Het NNT heeft met Dorian een prachtig kunstwerk afgeleverd dat op sommige momenten leeg aanvoelt, maar op andere momenten van het podium afspat.
De Belgische gastregisseur Christophe Coppens ziet het toneel als een leeg canvas waarop hij allerlei beelden tevoorschijn kan toveren. En dat doet hij. Niet alleen de regie was in zijn handen, maar ook het ontwerp van zowel het decor als de kostuums. Waardoor Dorian niet meer een traditioneel toneelstuk is, maar een bewegend kunstwerk waarin beeld, geluid en licht prachtig samenkomen. Een manier van werken die perfect past bij de interdisciplinaire manier van werken van het NNT.
Het is een stuk waarbij je je de ogen de kost kan geven aan alle schoonheid, maar die ook een spiegel voorhoudt waarbij zichtbaar wordt hoe wij allen dagelijks omgaan met onze eigen schoonheid en jeugdigheid. Online filteren we onze tekortkomingen weg en projecteren we een beeld van wie we zouden willen of kunnen zijn. Schuilt in ons allen niet een Dorian Gray die bang is om de jeugd te verliezen?
Dorian, NNT
Cast: Bram van der Heijden, Veerle van Overloop, Bien De Moor, Martijn de Rijk, Olaf Ait Tami, Julia Akkermans, Wout Brugge, Dio van Velden, Lin Scholten
Regie, kostuumontwerp: Christophe Coppens
Decorontwerp: Christophe Coppens en ISM Architecten
Tekst: Javier Barcala
Vertaling tekst : Jibbe Willems
Dramaturgie: Robbert van Heuven
Regieassistent: Ludy Graffelman
Klik hier voor de speeldata in de komende drie maanden
De jonge kunststudent Igor wil het eeuwige leven en door een mysterieus schilderij, geschilderd door zijn mentor/kunstenaar Ava Ravenstein, waarop hij zijn portret staat afgebeeld en de interesse van de kunstverzamelaar Bambi lijkt dat te lukken. Zij maakt hem tot Dorian, Dorian Gray. Maar gaandeweg verliest hij zichzelf in deze kunstwereld waarin hij eeuwig jeugdig blijft en de constante druk voelt om mee te blijven doen. De reflecties die hij heeft zijn indirect te koppelen aan de hedendaagse wereld waarin niet alleen aantrekkelijk maar vooral jong zijn, en blijven, een grote rol speelt.
Dit maakt Dorian een maatschappijkritisch stuk, maar zonder wijzende vinger. Nadat je de zaal uitloopt blijft het onderwerp van eeuwige jeugd toch knagen. Hoe ziet onze maatschappij eruit, welk rol speel ik daarin en wat laat ik eigenlijk van mezelf zien? Naast dat Dorian deze vragen doet opborrelen en nadenken over je eigen handelen en denken, is het ook een feest voor het oog. Met name de kostuums van kunstverzamelaar Bambi zijn een extravagant plezier om naar te kijken. Het toneel zelf blijft ook niet lang hetzelfde. Met kleine verschuivingen, opklappende vloerstukken en rijdende objecten creëert Coppens telkens een andere ruimte.Het NNT heeft met Dorian een prachtig kunstwerk afgeleverd dat op sommige momenten leeg aanvoelt, maar op andere momenten van het podium afspat.
De Belgische gastregisseur Christophe Coppens ziet het toneel als een leeg canvas waarop hij allerlei beelden tevoorschijn kan toveren. En dat doet hij. Niet alleen de regie was in zijn handen, maar ook het ontwerp van zowel het decor als de kostuums. Waardoor Dorian niet meer een traditioneel toneelstuk is, maar een bewegend kunstwerk waarin beeld, geluid en licht prachtig samenkomen. Een manier van werken die perfect past bij de interdisciplinaire manier van werken van het NNT.
Het is een stuk waarbij je je de ogen de kost kan geven aan alle schoonheid, maar die ook een spiegel voorhoudt waarbij zichtbaar wordt hoe wij allen dagelijks omgaan met onze eigen schoonheid en jeugdigheid. Online filteren we onze tekortkomingen weg en projecteren we een beeld van wie we zouden willen of kunnen zijn. Schuilt in ons allen niet een Dorian Gray die bang is om de jeugd te verliezen?
Dorian, NNT
Cast: Bram van der Heijden, Veerle van Overloop, Bien De Moor, Martijn de Rijk, Olaf Ait Tami, Julia Akkermans, Wout Brugge, Dio van Velden, Lin Scholten
Regie, kostuumontwerp: Christophe Coppens
Decorontwerp: Christophe Coppens en ISM Architecten
Tekst: Javier Barcala
Vertaling tekst : Jibbe Willems
Dramaturgie: Robbert van Heuven
Regieassistent: Ludy Graffelman
Klik hier voor de speeldata in de komende drie maanden
"All art is at one surface and symbol.
Those who go beneath the surface do so at their peril.
Those who read the symbol do so at their peril.
It is the spectator, and not life, that art really mirrors."
(Oscar Wilde, preface to The Picture of Dorian Gray, )
Those who go beneath the surface do so at their peril.
Those who read the symbol do so at their peril.
It is the spectator, and not life, that art really mirrors."
(Oscar Wilde, preface to The Picture of Dorian Gray, )