Fortune van Club Guy & Roni is een dynamisch, wervelend danstheater

Foto ⓒ Martijn Halie

Tekst Gerrit Brand

Als je naar de dansvoorstelling Fortune van Club Guy & Roni gaat zul je je geen moment vervelen en zeker niet bekocht voelen. Of je tot in de details begrijpt waar deze show nou precies over gaat is de vraag. Maar dat het over (existentiële) levensvragen handelt is duidelijk. En ook dat de show zijn basis vindt in de Indiase muziek- en danswereld is evident.
De show begint verrassend. Bij binnenkomst van de zaal wordt het publiek meteen bij de voorstelling betrokken. Op het podium zijn de dansers en muzikanten al druk bezig. Je kunt er niet omheen. Op een gegeven moment begin je je af te vragen of ze niet al te moe worden, nog vóór het begin van de voorstelling. Maar… dit is inderdaad nog maar het begin. Als het spektakel eenmaal losbarst is er geen houden meer aan. En al snel bekruipt je een gevoel van grote bewondering voor de dynamiek waarmee de acht dansers (zeven mannen en een vrouw) en de musici van Slagwerk Den Haag (vaste partner van Guy & Roni als ik het niet mis heb heb) gedurende het hele optreden in de weer zijn.

Foto ⓒ Jesula Toussaint-Visser

Met Fortune vragen choreografen Guy Weizman en Roni Haver, in samenwerking met het Navdhara Dance Theatre uit Mumbai, India, en Slagwerk Den Haag,  zich af wat geluk in wezen is, en waarvan het afhankelijk is. Heeft het met geld te maken? De vraag is ook of wij in het westen gelukkiger zijn dan de mensen in de zogenaamde ‘arme’ landen. Hebben wij de juiste kijk op het leven? Moet de hele wereld leven zoals wij dat doen? Tenminste zo interpreteer ik het stuk. Misschien ook een beetje in de richting ‘gestuurd’ door het Indiase aspect van de voorstelling. (Ik heb vorig jaar een roman uitgegeven van de Tsjechische schrijver Josef Pánek die naar India ging voor een wetenschappelijke conferentie en daar aangekomen een complete cultuurshock doormaakt, veroorzaakt door het lawaai, de chaos en de overbevolking. Al met al brengen zijn ervaringen daar hem tot nadenken over zijn eigen vooroordelen. (Liefde in tijden van wereldwijde klimaatverandering van Josef Pánek).
 
De voorstelling begint met danser Camilo Chapela die zijn familiegeschiedenis vertelt. Dat hij hier nu staat, afkomstig uit Mexico, is een kwestie van geluk en toeval. Daar komt het in het leven op neer, willen de makers maar zeggen. Tegen een decor dat een moderne ‘boom des levens’ moet voorstellen, samengesteld uit allerlei afvalmaterialen, waaronder autobanden, stoelen, stukken zeildoek en noem maar op, wordt er gedanst en muziek gemaakt. Ook de steeds wisselende kostuums van de dansers bestaan uit gerecyclede materialen. De musici spelen Indiase muziek/klanken. Naarmate de tijd verstrijkt en je beter in de voorstelling komt ontdek je steeds meer nieuwe elementen. Dan wordt bijvoorbeeld ineens je aandacht getrokken door het slagwerk. Die voortdurende dreun die als in een gordijn van geluid over het podium hangt. Prachtig!
​
Ik zei al: het is een en al dynamiek. Als toeschouwer verveel je je geen moment.
Er wordt heel strak gedanst. Werkelijk grote klasse. Er moet heel lang op geoefend zijn om alles zo gesmeerd en synchroon te laten lopen. Ook de belichting en muziek zijn helemaal af. Op een gegeven moment viel me op hoe goed ook de mensen achter de schermen de touwtjes in handen hebben. Decorstukken worden op precies het goede moment verplaatst of vervangen. Werkelijk alles klopt aan deze voorstelling.
De zaal werd bevolkt door een heel enthousiast publiek dat tussendoor af en toe helemaal uit zijn dak ging. Als men gevraagd werd mee te klappen deed men dat vol overgave. Hoewel alle dansers het verdienen genoemd te worden, wil ik met name het optreden van Eliane Stragpede even voor het voetlicht halen. Omdat zij de enige vrouw is tussen al die mannelijke dansers. Een fantastische danseres die als vrouwelijke spil de voorstelling draagt.
Gaat dat zien!

​1  “We reisden naar India in de overtuiging dat onze eurocentrische moralen genoeg waren om ons het volledige verhaal over de mensheid en de ‘juiste’ manier van leven te vertellen. Maar onze partners in India hebben op vriendelijke wijze ons wereldbeeld bijgestuurd, van een kritische, bijna cynische kijk naar een barmhartiger, zachter en nederiger perspectief. Zij deelden hun kijk op verandering en vergankelijkheid met ons, en de schoonheid en het geluk die daarmee gepaard gaan.” 
– Guy Weizman 
 
2   Choreografen Roni Haver, Guy Weizman en Ashley Lobo, de dansers, en de muzikanten gaan in Fortune ieder op hun eigen manier op zoek naar de betekenis van het wonderlijke en vluchtige geschenk van het leven. Het resultaat is een dansvoorstelling als een road movie door India, waarin de ‘wonder of life’ wordt uitgebeeld door een aaneenschakeling van beelden, indrukken en momenten.
 
Choreografie: Roni Haver, Guy Weizman, Ashley Lobo en alle dansers | dansers: Adam Peterson, Camilo Chapela, Eliana Stragapede, Igor Podsiadly, Wilchaan Roy Cantu, Chetan Solanki, Razul Gautam, Urvil Shah | muziek: Martijn Baaijens, Jochem Braat, Niels Meliefste, Tarang Poddar | muzikaal leider: Pepe Garcia | muzikaal dramaturg: Brendan Faegre | tracks en soundbites: Assin Khan Langa, Dhyanjyoti Borah, INCEPTOR, Sawai Khan | decor: Ascon de Nijs | kostuums: MAISON the FAUX | lichtontwerp: Maarten van Rossem | geluidsontwerp: Peter Zwart | dramaturgie: Robbert van Heuven 
 
 
Fortune door Club Guy & Roni, Navdhara Dance Theatre en Slagwerk Den Haag. Gezien 8/10, Groningen. Tournee t/m 22/12. clubguyandroni.nl