Tekst Gerrit Brand
Fotografie Suhaila Sahmarani
Anne van Slageren is de drijvende kracht achter Solace I guess. Vorig jaar werd op Noorderzon zijn nieuwe popopera Updiggin’ gepresenteerd. Dat hebben we toen gemist. Maar op 9 februari was er de mogelijkheid de show nogmaals te zien. Het gezelschap rondom Van Slageren trad op in Vera.
Fotografie Suhaila Sahmarani
Anne van Slageren is de drijvende kracht achter Solace I guess. Vorig jaar werd op Noorderzon zijn nieuwe popopera Updiggin’ gepresenteerd. Dat hebben we toen gemist. Maar op 9 februari was er de mogelijkheid de show nogmaals te zien. Het gezelschap rondom Van Slageren trad op in Vera.
Anne van Slageren is al jaren bezig met muziek maken. Hij schrijft zelf de songs en speelt gitaar. Voor Updiggin’ heeft hij een heel gezelschap zangers en muzikanten om zich heen verzameld. De sfeer is goed in Vera, hoewel er best wat meer publiek op de voorstelling af had mogen komen. Maar dat zal ook te maken hebben met de bekendheid van het gezelschap rond Van Slageren. Onbekend maakt immers onbemind. Wellicht dat we daar met dit stuk wat verandering in kunnen aanbrengen. Want de voorstelling verdient een groot publiek. Om twee redenen, de muziek is van topkwaliteit en nog hartstikke leuk en swingend ook, én het verhaal is goed. Updiggin’ is een voorstelling met een boodschap verpakt in een verhaal. De boodschap is: mensen zijn, ook al zijn ze van verschillende achtergronden, culturen, seksen en huidskleur, in de kern gelijkwaardig.
Anne van Slageren groeide op in Kameroen en heeft zogezegd Afrikaanse roots, en dat is te merken aan de muziek, een mix van Europese rock, met scheurende gitaren en al (want Van Slageren speelt goed gitaar) en Afrikaanse ritmes. Vooral de uitstekende drummer, Marieke Zwartsenberg, speelt daarbij een opvallende rol. Ze zorgt er met haar getrommel voor dat je voortdurend in Afrikaanse sferen verkeert. Ze drumt strak en losjes tegelijk. De hele band speelt trouwens erg goed.
Het verhaal van Updiggin’ wordt verteld aan de hand van videofragmenten waarin twee vertellers om de beurt aan het woord zijn. De een spreekt in het Nederlands, de ander in het Engels (met een Afrikaans accent). Het gesproken woord is ondertiteld. Ik zal het verhaal niet navertellen, maar het gaat om een moord in het verleden, waarbij de verkeerde persoon verdacht wordt van de moord. In wezen is Updiggin’ een muzikale verhandeling over gelijkwaardigheid, liefde en zwart/wit denken.
Het stuk duurt ongeveer een uur en een kwartier en je verveelt je geen seconde. Er zitten twee zangeressen in het gezelschap, de blonde Cora Ziengs, die er sexy uitziet in haar zomerjurkje en ook nog eens sensueel kan dansen, en de donkere Coretta Njoha-Bosma die als een twee Aretha Franklin of Nina Simone een paar prachtige ‘ballads’ zingt. Ook de twee Afrikaanse zangers zingen een paar mooie stukken.
Anne van Slageren staat met zijn gitaar centraal in het stuk. Hij zingt en speelt en houdt het geheel gaande. Het is duidelijk dat dit zíjn geesteskind is.
Er is een cd verschenen met alle 12 nummers van de popopera. Die hebben we natuurlijk aangeschaft.
Op 12 maart speelt Solace I guess in Theater aan het Spui in Amsterdam. In het voorjaar vindt een toernee plaats door Drenthe en Friesland. Hou voor de exacte plaatsen en data de website van de band in de gaten. www.soaceiguess.com
Gezien in Vera, Groningen
9 februari ’17
Solace I guess met Updiggin’.
Publiek, ca. 100.
Anne van Slageren groeide op in Kameroen en heeft zogezegd Afrikaanse roots, en dat is te merken aan de muziek, een mix van Europese rock, met scheurende gitaren en al (want Van Slageren speelt goed gitaar) en Afrikaanse ritmes. Vooral de uitstekende drummer, Marieke Zwartsenberg, speelt daarbij een opvallende rol. Ze zorgt er met haar getrommel voor dat je voortdurend in Afrikaanse sferen verkeert. Ze drumt strak en losjes tegelijk. De hele band speelt trouwens erg goed.
Het verhaal van Updiggin’ wordt verteld aan de hand van videofragmenten waarin twee vertellers om de beurt aan het woord zijn. De een spreekt in het Nederlands, de ander in het Engels (met een Afrikaans accent). Het gesproken woord is ondertiteld. Ik zal het verhaal niet navertellen, maar het gaat om een moord in het verleden, waarbij de verkeerde persoon verdacht wordt van de moord. In wezen is Updiggin’ een muzikale verhandeling over gelijkwaardigheid, liefde en zwart/wit denken.
Het stuk duurt ongeveer een uur en een kwartier en je verveelt je geen seconde. Er zitten twee zangeressen in het gezelschap, de blonde Cora Ziengs, die er sexy uitziet in haar zomerjurkje en ook nog eens sensueel kan dansen, en de donkere Coretta Njoha-Bosma die als een twee Aretha Franklin of Nina Simone een paar prachtige ‘ballads’ zingt. Ook de twee Afrikaanse zangers zingen een paar mooie stukken.
Anne van Slageren staat met zijn gitaar centraal in het stuk. Hij zingt en speelt en houdt het geheel gaande. Het is duidelijk dat dit zíjn geesteskind is.
Er is een cd verschenen met alle 12 nummers van de popopera. Die hebben we natuurlijk aangeschaft.
Op 12 maart speelt Solace I guess in Theater aan het Spui in Amsterdam. In het voorjaar vindt een toernee plaats door Drenthe en Friesland. Hou voor de exacte plaatsen en data de website van de band in de gaten. www.soaceiguess.com
Gezien in Vera, Groningen
9 februari ’17
Solace I guess met Updiggin’.
Publiek, ca. 100.
RSS-feed