Door Anne Kuik Barabbas! Barabbas! Dat riep de menigte zo’n 2000 jaar geleden toen Pilatus de keuze liet om Jezus of de misdadiger Barabbas vrij te laten. Als u denkt: “Och gaan we weer, zo’n column met een lesje over de Bijbel”. Kan ik u gerust stellen, daar gaat het niet over. Het gaat over de mensen van nú in onze stad en de context van dingen. Op 17 april wordt dit zelfde verhaal ‘de Passion’ gespeeld in onze stad. Het gaat mij in dit geval om de vraag wat deze mensen er toe bracht om te kiezen voor de vrijheid van een misdadiger in plaats van een onschuldige man. Zijn dit zelf door en door slechte mensen? |
Een heel ander voorbeeld is het volgende. Ik heb een clubkaart van de FC. Nu komt wel eens voor dat de scheids niet voordelig fluit voor de club of een tegenspeler gaat te snel naar de grond. Het lijkt alsof er dan een rare zweem over een supporters vak trekt. De kelen gaan open en .. .. ‘Je moeder is een hoer’, komt er ritmisch uit. Hele volksstammen die dat in koor zingen. Allemaal asociale, slecht opgevoede mensen?
Tot slot nog één voorbeeld. Groningen is een fietsstad. De fiets maakt onze stad dynamisch. Je komt in het straatbeeld helaas ook de mindere kanten van ‘de fietsstad’ tegen. Kriskras door de stad staan fietsen als obstakels op stoepen. Bijvoorbeeld bij de Korenbeurs of tussen de Vismarkt en Grote Markt. De stad wordt zo voor mensen met een beperking een hindernisbaan. Maar wie is de veroorzaker? Zijn het de studenten? Ja, studenten zullen misschien net iets makkelijker hun fiets neerzetten, als de sloten meer waard zijn dan de fiets zelf. Maar het zijn echt niet alleen de studenten, er zijn evengoed andere stadjers die hetzelfde gedrag vertonen, man/vrouw, student of werkenden.
Als je kijkt naar het gedrag van de mensen in de voorbeelden, wat zegt dat dan over de personen? Hebben ze een slecht karakter, zijn het slecht opgevoede mensen?
Volgens mij is het niet zo zwart wit te stellen. Als de voetbalfan niet in een groep, maar alleen zou zitten, zal hij deze teksten over het algemeen niet scanderen. En als de fietseninrichting van de stad er strak uit zou zien en er goede verwijzing naar fietsenstallingen zou zijn, zou dezelfde persoon zijn fiets dan nog steeds hinderlijk parkeren? De omgeving en de context lijken de eigen persoonlijke neigingen soms te beïnvloeden. Specifieke situaties kunnen schijnbaar zo overheersend zijn dat de persoonlijke neiging in het niet valt.
Als die omgeving en context zo bepalend kunnen zijn en mensen kan aanzetten tot onwenselijke gedragingen, geldt dat dan ook andersom? Zou de overheid daar niet veel meer gebruik van moeten maken? Het creëren van een context die positieve gedragingen oplevert.
Op 17 april zal weer de naam van de misdadiger klinken, maar wel in een geheel andere context.
Anne Kuik studeerde rechten, is lid van de gemeenteraad en lijsttrekker van het CDA in de stad Groningen
Tot slot nog één voorbeeld. Groningen is een fietsstad. De fiets maakt onze stad dynamisch. Je komt in het straatbeeld helaas ook de mindere kanten van ‘de fietsstad’ tegen. Kriskras door de stad staan fietsen als obstakels op stoepen. Bijvoorbeeld bij de Korenbeurs of tussen de Vismarkt en Grote Markt. De stad wordt zo voor mensen met een beperking een hindernisbaan. Maar wie is de veroorzaker? Zijn het de studenten? Ja, studenten zullen misschien net iets makkelijker hun fiets neerzetten, als de sloten meer waard zijn dan de fiets zelf. Maar het zijn echt niet alleen de studenten, er zijn evengoed andere stadjers die hetzelfde gedrag vertonen, man/vrouw, student of werkenden.
Als je kijkt naar het gedrag van de mensen in de voorbeelden, wat zegt dat dan over de personen? Hebben ze een slecht karakter, zijn het slecht opgevoede mensen?
Volgens mij is het niet zo zwart wit te stellen. Als de voetbalfan niet in een groep, maar alleen zou zitten, zal hij deze teksten over het algemeen niet scanderen. En als de fietseninrichting van de stad er strak uit zou zien en er goede verwijzing naar fietsenstallingen zou zijn, zou dezelfde persoon zijn fiets dan nog steeds hinderlijk parkeren? De omgeving en de context lijken de eigen persoonlijke neigingen soms te beïnvloeden. Specifieke situaties kunnen schijnbaar zo overheersend zijn dat de persoonlijke neiging in het niet valt.
Als die omgeving en context zo bepalend kunnen zijn en mensen kan aanzetten tot onwenselijke gedragingen, geldt dat dan ook andersom? Zou de overheid daar niet veel meer gebruik van moeten maken? Het creëren van een context die positieve gedragingen oplevert.
Op 17 april zal weer de naam van de misdadiger klinken, maar wel in een geheel andere context.
Anne Kuik studeerde rechten, is lid van de gemeenteraad en lijsttrekker van het CDA in de stad Groningen