 Anne Kuik | Door Anne Kuik Waarschijnlijk zal dit niet de meest liefelijke titel in dit stijlvolle blad over de stad en haar cultuur zijn. Maar dit gaat wel over een bepaalde ‘’cultuur’’ dan wel trend, namelijk het ongeremd geven van meningen. Ik wil niet de vrouwelijke versie van Jan Mulder met z’n ‘’errrgenissen‘’ worden, maar ik erger me er kapot aan dat het schijnbaar onze cultuur begint te worden dat we over alles en iedereen maar een mening de wereld in slingeren. Fatsoenlijke omgangsvormen lijken te vervagen. Wie een publieke functie uitoefent bijvoorbeeld in de rol van politicus kan en mag verwachten dat journalisten en burgers je functioneren kritisch volgen. Maar je moet er tegenwoordig ook rekening mee houden dat het zijn van politicus een vrijbrief is voor een groep mensen je voor alles en nog wat uit te maken. Stelletje zakkenvullers! |
Nog nooit was het zo makkelijk om je mening aan een ieder kenbaar te maken, denk aan de sociale media als twitter en facebook. Een mooie uitvinding op zichzelf, om meningen te delen, onrecht aan te kaarten en met mensen die je anders nooit zou spreken in contact te komen. Een mooie uitvinding, maar er zit ook een keerzijde aan.
Kijk bijvoorbeeld hoe er wordt losgegaan op de deelnemers van boer zoekt vrouw. Hun gedragingen en uiterlijk worden geanalyseerd door allerlei twitteraars. ‘Boer Jan staat te herkauwen’, ‘Janne haar tanden komen weer knalgeel uit’’ en zo volgen er nog talloze onbeschofte opmerkingen. Je kunt wellicht menen dat de boeren en vrouwen hier zelf voor gekozen hebben, omdat ze aan het programma meedoen. Rechtvaardigt dat dan dat iedereen onbeperkt z’n mening mag geven over deze mensen?
Het toppunt van dit alles zijn de ‘anoniempjes’. Figuren die anoniem op internet hun gal over zaken en vooral personen spuwen, maar te laf zijn hun naam erbij te zetten.
Tegenwoordig zijn er programma’s op tv om het pesten onder kinderen tegen te gaan. Steeds meer wordt er via social media gepest. Maar van wie moeten kinderen leren, als volwassen mensen al dan niet anoniem, van laag tot hoog opgeleid, allerlei genuanceerde kwetsende berichten openbaar plaatsen over anderen. Het lijkt wel alsof een heleboel mensen zich niet meer bewust zijn van het menselijke aspect.
De politicus die vele uren draait vanwege zijn idealen wordt geconfronteerd met de nare berichten. Boer Jan en zijn familie zien de berichten dat hij sociaal niet zou sporen een grote neus heeft en een irritante stem. Mensen zenden wel, maar er is geen oog voor de ontvanger.
Land van 1000 meningen, het land van nuchterheid. We zijn het land van 15 (nu bijna 17) miljoen mensen op dit hele kleine stukje aarde. Daar spuw je niet je gal over uit, die laat je in hun waarde.
RSS-feed