Het is voorjaar. `s Nachts rond 2 uur ligt een klein blond meisje levenloos onderaan een flatgebouw op de grond. Ze heeft haar knuffel bij zich. Een flatbewoner had iets vreemds gehoord en was gaan kijken. Eenmaal bij het meisje gearriveerd keek hij omhoog. Daar zag hij de moeder van het meisje op de 10e verdieping op de galerij heen en weer lopen. Moeder wordt die nacht gearresteerd maar doet er het zwijgen toe. Zelfs op de vraag of ze een kopje koffie wil, geeft ze als antwoord dat ze zich op het zwijgrecht beroept. |
Buurtbewoners leggen bloemen en knuffels op de plek des onheils. Het journaal besteedt aandacht aan de zaak. Natuurlijk vragen mensen zich af wat er in hemelsnaam is voorgevallen. Wie was dat meisje, uit wat voor gezin kwam ze? Omwonenden praten met de media. Moeder zou niet goed voor haar hebben gezorgd. Het meisje kreeg geregeld niet te eten. Ze zwierf ook vaak `s nachts op straat. Het "niet-pluis gevoel "overheerste.
Er vindt strafrechtelijk onderzoek plaats.
Vader, van moeder gescheiden, is vanzelfsprekend ontroostbaar. Zijn kleine meiske van slechts 8 lentes jong, is niet meer. Hij is er van overtuigd dat ze vermoord is. Hoe kan hij verder leven zonder haar?
Het strafrechtelijk onderzoek neemt slechts enkele weken in beslag. Vader heeft geen idee wat het onderzoek tot dan toe heeft opgeleverd. Moeder is in ieder geval weer op vrije voeten gesteld.
Het Openbaar Ministerie nodigt vader uit voor een gesprek. Hem wordt verteld dat het onderzoek niet een verdenking heeft opgeleverd wat in een strafrechtelijke veroordeling zou kunnen resulteren. Het sepot (een beslissing om niet te gaan vervolgen) wordt hem medegedeeld. Vader is in shock: niet te bevatten noch te verteren dat hiermee de kous af zou zijn. Zijn dochtertje is van de 10e verdieping omlaag gestort, moeder zwijgt in alle toonaarden, er zijn van het gebeuren geen getuigen en dus moet het hier maar eindigen?! Dan te bedenken dat vader ruim 3 jaren achtereen met jeugdzorg instanties heeft getracht zijn dochtertje in veiligheid te brengen. Er speelde zich van alles af in die flat, die al jaren op afbraak stond en waar zich duistere figuren ophielden. Bovendien was moeder zwaar aan de drank en was niet in staat haar dochtertje liefde, aandacht en zorg te bieden die ieder kind nodig heeft. Waarom zwijgt een moeder als zij kan verklaren over de nacht waarin haar dochtertje stierf? Wat heeft zij te verbergen? Iedere verdachte heeft uiteraard het recht te zwijgen maar een moeder? Heeft die niet de morele plicht te spreken?
Hetgeen vader jaren bevreesde was bewaarheid geworden: Sharleyne was dood.
Via een zogenaamde artikel 12 Sv procedure probeer ik voor vader een heropening van het onderzoek te bewerkstelligen. Het onderzoek dat tot dusverre is verricht lijkt niet compleet. Het OM heeft zich er te gemakkelijk van afgemaakt, althans daar lijkt het op. Andere scenario’s zoals slaapwandelen en suïcide kunnen vrijwel uitgesloten worden. Dan resteert moord of doodslag. Het meest zware vergrijp dat ons wetboek van strafrecht kent. Een sepot kan of mag dan niet aan de orde zijn. Meisjes van 8 jaar komen toch niet zomaar uit de lucht vallen?