Twee dames deden onafhankelijk van elkaar aangifte tegen een hulpverlener die hen beiden jarenlang had begeleid. Hij was psycholoog; althans dat dachten zij, en hij hielp hun middels een PGB (Persoons Gebonden Budget) met de financiën; althans dat dachten zij.
Beide vrouwen hadden, voordat zij met de "psycholoog" in contact kwamen, te kampen met ernstige psychiatrische problematiek. Ze waren bovendien allebei slachtoffer van seksueel geweld in hun kinderjaren. Meneer de hulpverlener zou ze er weer bovenop helpen; althans dat dachten zij.
Niets bleek minder waar: hij maakte ze geestelijk helemaal afhankelijk van hem, hij isoleerde ze van hun omgeving en misbruikte ze in seksueel en financieel opzicht en dat jaren achtereen. De ene dame zat 4 jaren in deze hel en de andere zelfs 10!
De bewijzen tegen de dader hadden zich opgestapeld: seksuele/pornografische teksten via whats app, sms, mail en Skype en zelfs, omdat hij daarop kickte, een tweetal filmopnames waarin hij seks heeft met één van zijn slachtoffers.
Beide vrouwen hadden, voordat zij met de "psycholoog" in contact kwamen, te kampen met ernstige psychiatrische problematiek. Ze waren bovendien allebei slachtoffer van seksueel geweld in hun kinderjaren. Meneer de hulpverlener zou ze er weer bovenop helpen; althans dat dachten zij.
Niets bleek minder waar: hij maakte ze geestelijk helemaal afhankelijk van hem, hij isoleerde ze van hun omgeving en misbruikte ze in seksueel en financieel opzicht en dat jaren achtereen. De ene dame zat 4 jaren in deze hel en de andere zelfs 10!
De bewijzen tegen de dader hadden zich opgestapeld: seksuele/pornografische teksten via whats app, sms, mail en Skype en zelfs, omdat hij daarop kickte, een tweetal filmopnames waarin hij seks heeft met één van zijn slachtoffers.
Desondanks presteerde de verdachte het om te blijven ontkennen dat hij zich aan misbruik van deze dames had schuldig gemaakt. De berichten zouden door één van de slachtoffers via zijn computers zijn verzonden en van de filmopnames beweerde hij, dat niet hij het was die de vrouw penetreerde maar iemand die erg veel op hem leek. En als hij het al was, dan had ze zijn hoofd en of lichaam er in gemonteerd. Afgezien van het feit dat hij geen tweelingbroer bleek te hebben, rapporteerde het NFI (Nederlands Forensisch Instituut) dat met de film niet gerommeld was. Zou iemand dat al hebben gedaan, dan zou daarvoor bovendien zeer geavanceerde apparatuur nodig zijn geweest en had degene, die de opnames gemanipuleerd zou hebben, zijn roeping gemist.
In opdracht van de verdediging van de verdachte moest het slachtoffer haar geslachtdelen laten filmen door het NFI, ter vergelijking, omdat de verdachte beweerde dat het niet haar edele delen waren (haar gezicht was niet in beeld) die op het filmpje vastgelegd waren. Voor haar was dit zo vernederend dat ze vervolgens compleet is ingestort. Een zeer slachtofferonvriendelijk verhoor leidde voor die tijd al tot een zelfmoordpoging.
De verdachte moest zich onlangs voor de strafrechter verantwoorden. Hij bleef vasthouden aan zijn standpunt, dat niet hij in het pornofilmpje acteerde en de gefilmde geslachtsdelen niet aan zijn "patiënte" toebehoorden. Kortom het NFI was niet deskundig genoeg.
Beide slachtoffers waren in de zittingszaal. Ik heb voor hen schadevergoeding gevraagd. Voor het ene slachtoffer smartengeldvergoeding van € 30.000 en het andere € 50.000,-. Of een bedrag wordt toegekend, is nog maar zeer de vraag. De rechtbank vroeg mij, nadat ik net met mijn pleidooi was gestart, hoeveel tijd ik dacht nodig te hebben want "het was immers al zo laat." Beschamend voor de slachtoffers die zoals voornoemd door het slijk gehaald waren en die 3 jaren na de aangifte een luisterend oor verdienden; althans dat dachten zij.
In opdracht van de verdediging van de verdachte moest het slachtoffer haar geslachtdelen laten filmen door het NFI, ter vergelijking, omdat de verdachte beweerde dat het niet haar edele delen waren (haar gezicht was niet in beeld) die op het filmpje vastgelegd waren. Voor haar was dit zo vernederend dat ze vervolgens compleet is ingestort. Een zeer slachtofferonvriendelijk verhoor leidde voor die tijd al tot een zelfmoordpoging.
De verdachte moest zich onlangs voor de strafrechter verantwoorden. Hij bleef vasthouden aan zijn standpunt, dat niet hij in het pornofilmpje acteerde en de gefilmde geslachtsdelen niet aan zijn "patiënte" toebehoorden. Kortom het NFI was niet deskundig genoeg.
Beide slachtoffers waren in de zittingszaal. Ik heb voor hen schadevergoeding gevraagd. Voor het ene slachtoffer smartengeldvergoeding van € 30.000 en het andere € 50.000,-. Of een bedrag wordt toegekend, is nog maar zeer de vraag. De rechtbank vroeg mij, nadat ik net met mijn pleidooi was gestart, hoeveel tijd ik dacht nodig te hebben want "het was immers al zo laat." Beschamend voor de slachtoffers die zoals voornoemd door het slijk gehaald waren en die 3 jaren na de aangifte een luisterend oor verdienden; althans dat dachten zij.
RSS-feed