Door de dikke regendruppels komt Marion Tilburg (20) aangerend naar het grote ijzeren hek dat midden in het steegje tussen ons in staat. ‘Gelijk even de post checken hoor,’ zegt ze terwijl ze de klep van een van de vele brievenbussen aan de muur opengooit. Binnen kan ik mijn natte jas ophangen en wordt me een taartje voorgeschoteld, nog over van haar verjaardag.
Wat brengt jou hier in Groningen?
‘Gelijk zo’n moeilijke vraag. Toen ik in groep acht zat ben ik vanuit Zoetermeer naar Roden verhuisd. Van de grote stad naar een dorp. Ik heb nooit overwogen om eeuwig in Roden bij mijn ouders te blijven. Maar op dit moment heb ik toch nog meer in Roden te zoeken dan in Groningen. Ik volg nu nog de opleiding Sociaal Agogisch Werk op MBO-niveau in Groningen. Maar ik hoef nu alleen nog maar stage te lopen en dat doe ik in Roden. Ook mijn werk als teamleider van de Albert Heijn is in Roden.
Mijn volgende opleiding facility management wil ik hier in Groningen gaan volgen en daarom wilde ik eigenlijk ook op kamers. Ik was dus al een beetje naar kamers aan het kijken, toen deze woning op mijn pad kwam, kon ik hem niet aan mij voorbij laten gaan. Dus ben ik vervroegd verhuisd en woon ik hier sinds 1 maart. Gelukkig komen er steeds meer vriendinnen uit Roden deze kant op die hier ook gaan wonen, dat is heel gezellig.’
Hoe ben je aan deze kamer gekomen?
‘Ik was op heel veel verschillende sites aan het zoeken naar een kamer. Kamernet was daar een van, maar ik wou eigenlijk geen account aanmaken omdat ik het zo duur vond. Dit heb ik uiteindelijk toch maar gedaan en toen kwam ik deze kamer tegen. Toen ik de kamer bekeken had en naar buiten liep dacht ik: waarom heb ik niet gelijk gezegd dat ik hem wou hebben?
Het is echt een perfecte kamer. Er zit een keukentje in en het is lekker ruim en heel centraal. Voor 25 vierkante meter betaal ik 425 euro per maand. Voordat ik deze kamer had heb ik ook nog naar een kamer op het Zuiderdiep gekeken. Alle trappetjes waren in dit huis zo smal. Ik had geen idee hoe ik überhaupt mijn bed daar in mijn kamer zou kunnen krijgen en als er daar brand zou zijn dan zou ik het niet overleven. In dit huis hangen overal brandblussers en is de gang heel breed, dat vind ik een prettig gevoel.’
Met hoeveel huisgenoten woon je?
‘Moet ik even tellen.. We wonen me zijn vijven in totaal. Het meisje die onder mij woont, daar heb ik nog wel eens contact mee. Maar eigenlijk is het meer een huis dat als je elkaar toevallig tegenkomt in de gang gedag zegt, en meer niet. Ik ben niet zo’n persoon die per se huisavonden wil. Als je een fijne kamer hebt en vrienden om je heen, dan is dat voor mij perfect.’
Als je niet op je kamer zit, waar ben je dan te vinden?
‘Ik ben nu nog veel in Roden. Als ik vroeg op mijn werk moet zijn dan gaat er nog geen bus, dus dan slaap ik bij mijn ouders. Mijn moeder vind het nog wel moeilijk dat ik opeens niet meer thuis woon, dus dat ik nog wel over de vloer kom vinden mijn ouders helemaal niet erg. Ik snap het wel dat het voor hen wat moeilijker is dat ik weg ben dan voor mij. Voor mij is mijn hele leven hier nieuw, maar zij zitten nog in het oude leven en daar ontbreekt nu wat aan. Het is wel heel erg leuk dat ik nu in de zomer gewoon naar alle evenementen in Groningen kan zonder me druk te maken over wanneer de bussen naar Roden teruggaan. Ik kan nu gewoon met de fiets.’
Hoe ziet jouw ideale studentenkamer eruit?
‘Misschien een beter uitzicht, ik kijk nu tegen een muur van het gebouw naast ons aan. Dit is nog echt een nieuwe, mooie kamer voor mij, de ideale studentenkamer. Ik ben heel erg blij met hoe ik mijn kamer heb ingericht. Het meisje die hiervoor woonde had het heel onpraktisch ingedeeld. Als je binnenkwam dan viel je zo’n beetje over haar bank heen. Dat heb ik wel beter gedaan.’
Waar zien we je over tien jaar?
‘Ik ben nu hier. Over tien jaar zie ik het wel weer. Misschien ga ik uiteindelijk helemaal niets doen met de opleiding waar ik nu aan ga beginnen maar vind ik uiteindelijk mijn droombaan in de beroepstak waar ik nu mijn opleiding in doe, alhoewel ik mijzelf op dit moment niet eeuwig met verstandelijk beperkten zie werken. Toch hou ik alle opties open, ik ziet het wel!
Tekst en foto: Sterre Hurkens. In samenwerking met: Nienke Hofman
‘Gelijk zo’n moeilijke vraag. Toen ik in groep acht zat ben ik vanuit Zoetermeer naar Roden verhuisd. Van de grote stad naar een dorp. Ik heb nooit overwogen om eeuwig in Roden bij mijn ouders te blijven. Maar op dit moment heb ik toch nog meer in Roden te zoeken dan in Groningen. Ik volg nu nog de opleiding Sociaal Agogisch Werk op MBO-niveau in Groningen. Maar ik hoef nu alleen nog maar stage te lopen en dat doe ik in Roden. Ook mijn werk als teamleider van de Albert Heijn is in Roden.
Mijn volgende opleiding facility management wil ik hier in Groningen gaan volgen en daarom wilde ik eigenlijk ook op kamers. Ik was dus al een beetje naar kamers aan het kijken, toen deze woning op mijn pad kwam, kon ik hem niet aan mij voorbij laten gaan. Dus ben ik vervroegd verhuisd en woon ik hier sinds 1 maart. Gelukkig komen er steeds meer vriendinnen uit Roden deze kant op die hier ook gaan wonen, dat is heel gezellig.’
Hoe ben je aan deze kamer gekomen?
‘Ik was op heel veel verschillende sites aan het zoeken naar een kamer. Kamernet was daar een van, maar ik wou eigenlijk geen account aanmaken omdat ik het zo duur vond. Dit heb ik uiteindelijk toch maar gedaan en toen kwam ik deze kamer tegen. Toen ik de kamer bekeken had en naar buiten liep dacht ik: waarom heb ik niet gelijk gezegd dat ik hem wou hebben?
Het is echt een perfecte kamer. Er zit een keukentje in en het is lekker ruim en heel centraal. Voor 25 vierkante meter betaal ik 425 euro per maand. Voordat ik deze kamer had heb ik ook nog naar een kamer op het Zuiderdiep gekeken. Alle trappetjes waren in dit huis zo smal. Ik had geen idee hoe ik überhaupt mijn bed daar in mijn kamer zou kunnen krijgen en als er daar brand zou zijn dan zou ik het niet overleven. In dit huis hangen overal brandblussers en is de gang heel breed, dat vind ik een prettig gevoel.’
Met hoeveel huisgenoten woon je?
‘Moet ik even tellen.. We wonen me zijn vijven in totaal. Het meisje die onder mij woont, daar heb ik nog wel eens contact mee. Maar eigenlijk is het meer een huis dat als je elkaar toevallig tegenkomt in de gang gedag zegt, en meer niet. Ik ben niet zo’n persoon die per se huisavonden wil. Als je een fijne kamer hebt en vrienden om je heen, dan is dat voor mij perfect.’
Als je niet op je kamer zit, waar ben je dan te vinden?
‘Ik ben nu nog veel in Roden. Als ik vroeg op mijn werk moet zijn dan gaat er nog geen bus, dus dan slaap ik bij mijn ouders. Mijn moeder vind het nog wel moeilijk dat ik opeens niet meer thuis woon, dus dat ik nog wel over de vloer kom vinden mijn ouders helemaal niet erg. Ik snap het wel dat het voor hen wat moeilijker is dat ik weg ben dan voor mij. Voor mij is mijn hele leven hier nieuw, maar zij zitten nog in het oude leven en daar ontbreekt nu wat aan. Het is wel heel erg leuk dat ik nu in de zomer gewoon naar alle evenementen in Groningen kan zonder me druk te maken over wanneer de bussen naar Roden teruggaan. Ik kan nu gewoon met de fiets.’
Hoe ziet jouw ideale studentenkamer eruit?
‘Misschien een beter uitzicht, ik kijk nu tegen een muur van het gebouw naast ons aan. Dit is nog echt een nieuwe, mooie kamer voor mij, de ideale studentenkamer. Ik ben heel erg blij met hoe ik mijn kamer heb ingericht. Het meisje die hiervoor woonde had het heel onpraktisch ingedeeld. Als je binnenkwam dan viel je zo’n beetje over haar bank heen. Dat heb ik wel beter gedaan.’
Waar zien we je over tien jaar?
‘Ik ben nu hier. Over tien jaar zie ik het wel weer. Misschien ga ik uiteindelijk helemaal niets doen met de opleiding waar ik nu aan ga beginnen maar vind ik uiteindelijk mijn droombaan in de beroepstak waar ik nu mijn opleiding in doe, alhoewel ik mijzelf op dit moment niet eeuwig met verstandelijk beperkten zie werken. Toch hou ik alle opties open, ik ziet het wel!
Tekst en foto: Sterre Hurkens. In samenwerking met: Nienke Hofman
RSS-feed