De brede gangen tonen zich ogenschijnlijk zakelijk en functioneel, typisch naoorlogs. Wie vaker door deze gangen beweegt en in de gelegenheid is door de schijnbare functionaliteit heen te kijken ziet de bijzondere details en een grote verscheidenheid aan metselwerkpatronen. Het gebouw is stilletjes een bedekt Gesamtkunstwerk waarin architectuur, muurschilderingen, beelden en mozaïeken samen komen en iets groters teweegbrengen.

Het schoolcomplex aan de Heinsiusstraat, net naast station Noord, bestaat uit een hoofdgebouw met leslokalen, een gymnastieklokaal, werkplaatslokalen, een tweede vleugel met leslokalen en een grotendeels omsloten schoolplein. Het monumentale pand, onderdeel van Uitbreidingsplan De Hoogte, is in 1957 gebouwd als Christelijke Technische School ‘Prins Bernhard’, een ontwerp van de architect Broos van het architectenbureau Van Wijk & Broos uit Groningen. Opdrachtgever in 1957 was de Vereniging voor Christelijk Nijverheidsonderwijs aan jongens voor Groningen en Omgeving. Tot augustus 2011 was het pand in gebruik als een van de vestigingen van het Wesselganzevoort College. In september van dat jaar kwam het gebouw onder beheer van Carex. Door leegstaande gebouwen tijdelijk een nieuwe functie te geven wordt iets aan de samenleving toegevoegd, zo is het credo van Carex. De huidige bewoners hebben de school opnieuw hernoemt tot "De Hamrik". Zo heette de school eerder en dit is de naam die is blijven hangen onder veel Stadjers. Het pand is nu een smeltkroes van kunst en cultuur. Met meer dan twintig kunstenaars, een toneelvereniging, een buurtcentrum met tweedehands 'bazaar', een zorgverlener, muzikanten, een biologische, bebaarde soepcateraar, twee architecten en een aantal creatieve bewoners, is De Hamrik een schoolvoorbeeld van het nut van tijdelijk beheer.