Tekst Gerrit Brand
Foto’s Suhaila Sahmarani
Bij Het zusje van André Dokter is het altijd druk. Dat komt omdat het er gezellig is, én het eten er goed is. Chefkok Pepijn Tjio is onlangs in het Verre Oosten geweest, waar hij inspiratie opdeed voor een aantal Oosterse gerechten die je aan de lange bar in het restaurant kunt opeten. Pepijn maakt ze voor je neus klaar, op de barbecue. Het veroorzaakt een en al dynamiek aan en achter de bar. Geweldig.
Foto’s Suhaila Sahmarani
Bij Het zusje van André Dokter is het altijd druk. Dat komt omdat het er gezellig is, én het eten er goed is. Chefkok Pepijn Tjio is onlangs in het Verre Oosten geweest, waar hij inspiratie opdeed voor een aantal Oosterse gerechten die je aan de lange bar in het restaurant kunt opeten. Pepijn maakt ze voor je neus klaar, op de barbecue. Het veroorzaakt een en al dynamiek aan en achter de bar. Geweldig.
Tekst Gerrit Brand
Foto’s Suhaila Sahmarani
Bij Het zusje van André Dokter is het altijd druk. Dat komt omdat het er gezellig is, én het eten er goed is. Chefkok Pepijn Tjio is onlangs in het Verre Oosten geweest, waar hij inspiratie opdeed voor een aantal Oosterse gerechten die je aan de lange bar in het restaurant kunt opeten. Pepijn maakt ze voor je neus klaar, op de barbecue. Het veroorzaakt een en al dynamiek aan en achter de bar. Geweldig.
Het zusje van André Dokter staat er op het pand aan de Oosterstraat in Groningen. Wat een rare naam voor een restaurant, denk je als je niet weet hoe men aan die naam is gekomen. Maar André Dokter is de naamgever van steakhouse André Dokter in Briltil, een zaak die grote bekendheid geniet vanwege de kwaliteit van het gebodene, niet in het minst omdat men werkt met een zogenaamde Dry Aging kast (rijpingskast) waar men onder gecontroleerde omstandigheden zelf het “vlees van de dag” laat rijpen. Dat geeft smaak aan het vlees. Zo’n kast staat er ook in het restaurant in de Oosterstraat, dat dus Het zusje van André Dokter heet.
We bezoeken het restaurant in oktober. Het is herfst en het is guur buiten. Er brandt een vuurkorf voor de deur. Binnen in de zaak is het warm en druk. Alle tafels zijn bezet, maar dat geeft niet want wij gaan aan de bar genieten van de kookkunst van de chef, die hoogstpersoonlijk op zijn ‘portable’ barbecue allerlei lekkere gerechtjes gaat bereiden.
Opvallend is dat er veel personeel rondloopt in de zaak, en iedereen is druk bezig, weet wat haar of hem te doen staat. Je ziet mensen genieten. Het is prettig om in zo’n zaak te eten, waar de bediening een geoliede machine is.
Terwijl je geniet van de hapjes die Pepijn klaarmaakt, kun je ook gezellig met hem bijkletsen. Hij vertelt op vakantie in het Verre Oosten geweest te zijn waar hij ideeën opdeed voor de verschillende Thaise en Vietnamese gerechten. Bij elk gerecht wordt een bijpassend glas wijn geserveerd.
Naast ons zitten andere gasten met wie we die avond geanimeerd in gesprek geraken.
We beginnen met een zalmgerechtje, gemarineerde zalm, zoete aardappel chips, gerookte olie en bananenbloem atjar. Daarbij drinken we een glas Radio Boca Verdejo, een lichte, ongecompliceerde witte wijn.
Wat zullen we erover zeggen? Eigenlijk wat voor al die gerechten geldt, ze zijn licht en verfijnd en bijzonder smaakvol. Echt een feest voor de smaakpapillen. Wie bij Oosters aan Chinees denkt, heeft het bij het verkeerde eind. Dit is iets heel anders, op de een of andere manier veel smaakvoller.
Vervolgens krijgen we een springroll in krokant rijstvel, geserveerd, tofu, citroengras mayonaise en zoetzure komkommer. De tofu is iets heel aparts zoals Pepijn het bereid heeft, alsof het ganzenlever is, zo zacht. Al met al een heerlijk fris gerecht. We drinken er een Sloveense wijn bij, Dveri-pax, droog, licht en met een aroma van wit fruit. Een mooie combinatie.
Dan volgt er een krabkoekje met een noodles salade en mango chutney. Daarbij een Australische Chardonnay. Zo proef je nog eens wat verschillende wijnen. Milton Park heet deze, fris, rond met tropisch fruit. Al weer zo’n mooi gerecht.
Het is wellicht wat langdradig maar wat we hier voorgeschoteld krijgen is gewoon bijzonder lekker, en speciaal. Pepijn Tjio vertelt dat hij een Chinese grootvader in de familie heeft. Het zal ongetwijfeld zijn passie voor Oosters koken hebben aangewakkerd.
Nu volgt een tonijngerechtje. Een stukje pikante tonijntartaar met rijst, Thaise curry met tonijn en gepofte rijst. Met een Duitse wijn, Van Volxem Schiefer, een wijn uit het Moezelgebied, met een beetje abrikoos in de smaak. Niet gek, niet gek.
Maar we zijn er nog niet, want nu komt er een vleesgerechtje. Buikspek, barbecue buikspek met gestoofde spinazie, schuimknolflook en een spinazie gember crème. Beste lezer, dit is echt een geweldig gerecht. Zo van de barbecue op je bordje. Niets voor de vegetariërs onder ons, maar werkelijk niet te versmaden zo zacht, dat vlees. Die hele combinatie van smaken: knoflook (zacht), spinazie (altijd lekker) en dan dat pittige stukje spek. We drinken er een Italiaanse wijn bij, Passo del Sud, rijp fruit, rond, zwoel met een klein zoetje. Lekker? Jazeker!
Nog een vleesgerechtje, uit Thailand ditmaal, Pad Thai, gevulde kippendij met een pinda crème. Hierbij een Australische Milton Park Shiraz wijn.
En tenslotte nog een bananenpannekoek, met kokos schuim, gemarineerde banaan en chocolade ijs. En daarbij een Monbazzilac wijn, een amberkleurige, friszoete dessertwijn. Dat nagerechtje is ook zeer aanbevelenswaardig.
Het zusje van André Dokter is een geweldig restaurant, maar dat zal je nu wel duidelijk zijn. De sfeer is er goed, het eten superlekker, de bediening voortreffelijk, tja, wat wil je nog meer. De prijs-kwaliteit verhouding is uitstekend. De gerechten op de kaart zijn gemiddeld geprijsd. Alleen de T-bone André (500 gram) van de Black Angus voor € 31,50 springt er echt uit, qua prijsstelling, maar dan heb je ook wat.
Als je gezellig een avond goed uit eten wilt, moet
Foto’s Suhaila Sahmarani
Bij Het zusje van André Dokter is het altijd druk. Dat komt omdat het er gezellig is, én het eten er goed is. Chefkok Pepijn Tjio is onlangs in het Verre Oosten geweest, waar hij inspiratie opdeed voor een aantal Oosterse gerechten die je aan de lange bar in het restaurant kunt opeten. Pepijn maakt ze voor je neus klaar, op de barbecue. Het veroorzaakt een en al dynamiek aan en achter de bar. Geweldig.
Het zusje van André Dokter staat er op het pand aan de Oosterstraat in Groningen. Wat een rare naam voor een restaurant, denk je als je niet weet hoe men aan die naam is gekomen. Maar André Dokter is de naamgever van steakhouse André Dokter in Briltil, een zaak die grote bekendheid geniet vanwege de kwaliteit van het gebodene, niet in het minst omdat men werkt met een zogenaamde Dry Aging kast (rijpingskast) waar men onder gecontroleerde omstandigheden zelf het “vlees van de dag” laat rijpen. Dat geeft smaak aan het vlees. Zo’n kast staat er ook in het restaurant in de Oosterstraat, dat dus Het zusje van André Dokter heet.
We bezoeken het restaurant in oktober. Het is herfst en het is guur buiten. Er brandt een vuurkorf voor de deur. Binnen in de zaak is het warm en druk. Alle tafels zijn bezet, maar dat geeft niet want wij gaan aan de bar genieten van de kookkunst van de chef, die hoogstpersoonlijk op zijn ‘portable’ barbecue allerlei lekkere gerechtjes gaat bereiden.
Opvallend is dat er veel personeel rondloopt in de zaak, en iedereen is druk bezig, weet wat haar of hem te doen staat. Je ziet mensen genieten. Het is prettig om in zo’n zaak te eten, waar de bediening een geoliede machine is.
Terwijl je geniet van de hapjes die Pepijn klaarmaakt, kun je ook gezellig met hem bijkletsen. Hij vertelt op vakantie in het Verre Oosten geweest te zijn waar hij ideeën opdeed voor de verschillende Thaise en Vietnamese gerechten. Bij elk gerecht wordt een bijpassend glas wijn geserveerd.
Naast ons zitten andere gasten met wie we die avond geanimeerd in gesprek geraken.
We beginnen met een zalmgerechtje, gemarineerde zalm, zoete aardappel chips, gerookte olie en bananenbloem atjar. Daarbij drinken we een glas Radio Boca Verdejo, een lichte, ongecompliceerde witte wijn.
Wat zullen we erover zeggen? Eigenlijk wat voor al die gerechten geldt, ze zijn licht en verfijnd en bijzonder smaakvol. Echt een feest voor de smaakpapillen. Wie bij Oosters aan Chinees denkt, heeft het bij het verkeerde eind. Dit is iets heel anders, op de een of andere manier veel smaakvoller.
Vervolgens krijgen we een springroll in krokant rijstvel, geserveerd, tofu, citroengras mayonaise en zoetzure komkommer. De tofu is iets heel aparts zoals Pepijn het bereid heeft, alsof het ganzenlever is, zo zacht. Al met al een heerlijk fris gerecht. We drinken er een Sloveense wijn bij, Dveri-pax, droog, licht en met een aroma van wit fruit. Een mooie combinatie.
Dan volgt er een krabkoekje met een noodles salade en mango chutney. Daarbij een Australische Chardonnay. Zo proef je nog eens wat verschillende wijnen. Milton Park heet deze, fris, rond met tropisch fruit. Al weer zo’n mooi gerecht.
Het is wellicht wat langdradig maar wat we hier voorgeschoteld krijgen is gewoon bijzonder lekker, en speciaal. Pepijn Tjio vertelt dat hij een Chinese grootvader in de familie heeft. Het zal ongetwijfeld zijn passie voor Oosters koken hebben aangewakkerd.
Nu volgt een tonijngerechtje. Een stukje pikante tonijntartaar met rijst, Thaise curry met tonijn en gepofte rijst. Met een Duitse wijn, Van Volxem Schiefer, een wijn uit het Moezelgebied, met een beetje abrikoos in de smaak. Niet gek, niet gek.
Maar we zijn er nog niet, want nu komt er een vleesgerechtje. Buikspek, barbecue buikspek met gestoofde spinazie, schuimknolflook en een spinazie gember crème. Beste lezer, dit is echt een geweldig gerecht. Zo van de barbecue op je bordje. Niets voor de vegetariërs onder ons, maar werkelijk niet te versmaden zo zacht, dat vlees. Die hele combinatie van smaken: knoflook (zacht), spinazie (altijd lekker) en dan dat pittige stukje spek. We drinken er een Italiaanse wijn bij, Passo del Sud, rijp fruit, rond, zwoel met een klein zoetje. Lekker? Jazeker!
Nog een vleesgerechtje, uit Thailand ditmaal, Pad Thai, gevulde kippendij met een pinda crème. Hierbij een Australische Milton Park Shiraz wijn.
En tenslotte nog een bananenpannekoek, met kokos schuim, gemarineerde banaan en chocolade ijs. En daarbij een Monbazzilac wijn, een amberkleurige, friszoete dessertwijn. Dat nagerechtje is ook zeer aanbevelenswaardig.
Het zusje van André Dokter is een geweldig restaurant, maar dat zal je nu wel duidelijk zijn. De sfeer is er goed, het eten superlekker, de bediening voortreffelijk, tja, wat wil je nog meer. De prijs-kwaliteit verhouding is uitstekend. De gerechten op de kaart zijn gemiddeld geprijsd. Alleen de T-bone André (500 gram) van de Black Angus voor € 31,50 springt er echt uit, qua prijsstelling, maar dan heb je ook wat.
Als je gezellig een avond goed uit eten wilt, moet
RSS-feed