Begin september 2014, vorig jaar dus, werd ik in het Oosterpark benaderd door een verslaggeefster van Dagblad van het Noorden. Ik was daar aan het hardlopen, zij was op de fiets en kwam naast me rijden. “Sorry dat ik je lastigval,” zei ze, “maar ben je aan het trainen voor de 4 mijl?”. Spijtig genoeg moest ik haar vertellen dat dat niet het geval was: ik had me gewoon voor het eerst in weken eindelijk weer de deur uit weten te slepen voor een simpel rondje rennen. Mijn vriend had zich wel ingeschreven, zei ik. “Maar die is nu vast niet hier!” zei de vrouw lachend. Ik moest bekennen dat hij was thuisgebleven. “Oké, nou, succes nog!” zei ze, en fietste weg. En dit jaar, nu ik me wél heb ingeschreven voor de 4 mijl van Groningen, nu ik de afgelopen maanden wél op diezelfde plek aan het trainen ben geweest, denk ik nog wel eens aan deze mevrouw terug.
RSS-feed