
Voor veel beeldend kunstenaars zijn tekeningen vooral een tussenstap: schetsen
naar aanleiding van een idee als voorstudies voor een schilderij of sculptuur Dat geldt niet voor Emmie Muller: al op de academie kwam zij erachter dat ze voor haar werk voldoende had aan potloden en papier om tot haar eindproduct te komen.
Het onderwerp van haar werk ligt altijd dicht bij huis: 'Ik tekende letterlijk over mijn eigen dagelijkse situatie. Ik tekende mijzelf die in de kamer zit te tekenen. Wat ik door het raam buiten zag gebeuren tekende ik erbij.' Meer en meer zoekt ze naar de essentie van de elementen die ze in haar werk gebruikt en ontstaan er tekeningen waarop niet meer te zien is dan een lege kamer of het raam als dunne transparante scheidingswand tussen binnen en buiten. Lees verder